अगदी वेळेवर आलेल्या गाडीने सुरवात चांगली झाली. आजुबाजुला असणार पब्लिक चांगल होत ही दूसरी समाधानकारक गोष्ट !!! त्यामुळ बावीस तासाचा प्रवास कधी संपला ते समजलच नाही (घ्या समजुन). रात्री महाराष्ट्रात लागलेल्या डुलक्याने डायरेक्ट गुजरात मधेच पोहचवले. रात्रीत मोदींच गुजरात ओलांडून सकाळी दहाच्या सुमारास राजस्थानात प्रवेश केला. आता मात्र जेवढ्या लांब नजर जाईल तितक्या लांबच दिसत होत. अगदी पृथ्वीवर सोनेरी चादर पसरावी अगदी तसेच !!! बोलण्यासाठी हे ठीक होत पण लांब लांब पर्यंत हिरवळ दिसत नव्हती. हिकडचे डोंगरपण ओबडधोबड , रचना अगदीच विचित्र लांबून फक्त दगडांचा ढीग मांडावा तसे दिसत होते अगदी उघडे बोडके !!
एकही स्टेशन अस गेल नाही जिथ विण्यान काही खाऊ घातल नाही. हा प्रवास फक्त खादाड प्रवास होता. माहितीसह आमचा प्रवास चालला होता विन्या त्याच विकिपीडिया नाव सिद्ध करत होता. फोटोसेशन ... बडबड.... धिंगाना (गाण्यांच्या भेंड्या असला पांचटपणा नाही बर का ! ) करत एकदम मस्त प्रवास चालु होता. खिडकीतुन दोन तीन वेळा मोरांचे दर्शन सुद्धा झाले होते. लांबच लांब वाळवंट ... अधुनमधुन लागणारी रंगीबेरंगी गाव.... रंगबिरंगी राजस्थानी फेटे अन जरिकाम केलेल्या छोटे छोटे आरसे लावलेल्या साड्या असे पारंपरिक वेशभूषा केलेले सगळे अनओळखी चेहरे !!!
मजल दरमजल करत बावीस तासांचा प्रवास करून , जवळजवळ ११०० किलोमीटरच अंतर कापुन आम्ही जोधपुरात प्रवेश केला. राव जोधा यांच्या नावावरून जोधपुर हे नाव पडल ( जोधा अकबर यांमधील जोधांचा काही संबंध नाही !!!) भगत की कोठी BGKT जंक्शनवर आम्ही उतरलो. तिथुन जवळच नरेशच्या ओळखीने हॉटेल बघुन ठेवल होत. गाडी करून सरळ हॉटेलवर पोहचलो. नरेशच्या मारवाडी भाषेचा पुरेपुर फायदा आम्हाला होत होता. स्टेशन वरून आम्हाला घेउन जाणारी हीच गाडी दुसर्या दिवशीसाठी ठरवुन टाकली. हॉटेल नरेशच्या पाहुन्यातलच असल्यामुळ अगदी घरच्यासारख वाटत होत. फ्रेश होउन लगेच आम्ही भटकायला बाहर पडलो. ३० तारखेला सकाळी ६.३० ते ४.०० ऑफिस करून नंतर एवढा प्रवास पण थकवा नावाला ही जाणवत नव्हता.
३१ डिसेंबर .... संध्याकाळी बाहेर पडलो. टारगेट होत फक्त निवांत भटकायच आणि शेवटी एखाद मस्त हॉटेल बघुन पेटपुजा करून रूमवर माघारी यायच. ३१ डिसेंबरचे रंग वातावरणात दिसत होते. बाजारपेठातुन फिरून आम्ही घंटाघर (clock tower) जवळ आलो. यावर दिलेल्या लाइट इफ़ेक्टमुळे अंधारात अगदी उठुन दिसत होता.
पोट नावाच्या अवयवात आता हालचाल चालु झालेली कावळे ओरडू लागले होते. मग आमचा मोर्चा वळला हॉटेलकडे !! पाल हवेली हॉटेल... हवेलीत चालु केलल एक प्रशस्त हॉटेल.एकदम राजेशाही थाटात. एका बाजुला छोटस संग्रहालय आणि टेरेसवर हॉटेल. तिथुन मागच्या बाजुला दिसणारा मेहरानगढ किल्ला त्यावरची ती विलोभनीय लायटिंग आणि नववर्षाच्या स्वागताला चाललेली फटाक्यांची आतिशबाजी !!! आणि जेवताना फिरंग्यांची सोबत आणि त्यांच चाललेल त्यांच्या नववर्षाच त्यांच्या पद्धतीन स्वागत !!!
तुडुंब जेवण करून रात्री एक वाजता जोधपुरच्या गल्ली बोळातुन रस्ते हुडकत रूमवर आलो .
Continue .....................................................
0 comments: